بسم الله الرحمن الرحیم
امّا کیفیت ولادت با سعادت آن حضرت چنان است که :
شـیـخ صـدوق رحـمـه اللّه بـه سند معتبر از مُفَضّل بن عمر روایت کرده است که گفت : از حـضـرت صـادق عـلیـه السـّلام سـؤ ال کـردم کـه چـگـونـه بـود ولادت حـضـرت فـاطـمـه عـلیـهـاالسـّلام ؟ حضرت فرمود که چون خدیجه اختیار مزاوجت حضرت رسالت صلى اللّه عـلیـه وآله وسـلّم نـمـود، زنـان مـکـّه از عـداوتـى کـه بـا آن حـضـرت داشـتـنـد از او هجرت (3) نمودند وبر اوسلام نمى کردند ونمى گذاشتند که زنى به نزد او برود، پـس خـدیجه را به این سبب ، وحشتى عظیم عارض شد ولیکن عمده غم و جزع خدیجه براى حـضرت رسول صلى اللّه علیه وآله وسلّم بود که مبادا از شدت عداوت ایشان آسیبى به آن حـضـرت بـرسـد. چـون بـه حـضـرت فاطمه علیهاالسّلام حامله شد فاطمه در شکم با اوسـخـن مـى گـفـت ومـونـس اوبـود واورا صـبـر مـى فرمود، خدیجه این حالت را از حضرت رسـالت پنهان مى داشت ، پس روزى حضرت داخل شد شنید که خدیجه سخن مى گوید با شخصى وکسى را نزد اوندید فرمود که اى خدیجه با که سخن مى گوئى ؟ خدیجه گفت : فـرزنـدى کـه در شـکـم مـن است با من سخن مى گوید ومونس من است ! حضرت فرمود که ایـنـک جـبـرئیـل مـرا خـبـر مـى دهـد کـه ایـن فـرزنـد دخـتـر اسـت واواسـت نـسـل طـاهـر بـامـیـمـنـت وبـرکـت وحـق تـعـالى نـسـل مـرا از اوبـه وجـود خـواهـد آورد، واز نـسـل اوامامان وپیشوایان دین به هم خواهند رسید وحق تعالى بعد از انقضاى وحى ، ایشان را خـلیـفـه هـاى خـود خواهد گردانید در زمین . وپیوسته خدیجه در این حالت بود تا آنکه ولادت جناب فاطمه علیهاالسّلام نزدیک شد چون درد زائیدن در خود احساس کرد به سوى زنـان قـریـش وفـرزنـدان هـاشـم کـس فـرسـتاد که نزد اوحاضر شوند؛ ایشان در جواب اوفرستادند که فرمان ما نبردى وقبول قول ما نکردى وزن یتیم ابوطالب شدى که فقیر است و مالى ندارد ما به این سبب به خانه تونمى آئیم ومتوجّه امور تو نمى شویم .
خـدیجه چون پیغام ایشان را شنید بسیار اندوهناک گردید در این حالت ناگاه دید ک چهار زن گندم گون بلند بالانزد اوحاضر شده وبه زنان بنى هاشم شبیه بودند، خدیجه از دیـدن ایـشـان بـتـرسـیـد، پـس یـکـى از ایـشـان گـفـت کـه مترس اى خدیجه که ما رسولان پـروردگـاریـم بـه سـوى تو؛ وما ظهیران توئیم ، منم ساره زوجه ابراهیم علیه السّلام ودوّم آسـیـه دخـتـر مزاحم است که رفیق توخواهد بود در بهشت وسوم مریم دختر عِمران است وچـهـارم کـُلثـوم خـواهـر مـوسـى بن عمران است وحق تعالى ما را فرستاده است که در وقت ولادت نزد توباشیم وترا بر این حالت معاونت نمائیم . پس یکى از ایشان در جانب راست خـدیـجـه نـشـسـت ودیـگـرى در جـانـب چپ وسوم در پیش رووچهارم در پشت سر، پس حضرت فاطمه علیهاالسّلام پاک وپاکیزه فرود آمد وچون به زمین رسید نور اوساطع گردید به مـرتـبـه اى کـه خانه هاى مکّه را روشن گردانید ودر مشرق ومغرب زمین موضعى نماند مگر آنکه از آن نور روشن شد وده نفر از حورالعین به آن خانه درآمدند وهر یک اِبْریقى وطشتى از بـهـشت در دست داشتند وابریقهاى ایشان مملوبود از آب کوثر، پس آن زنى که در پیش روى خـدیـجـه بـود جـنـاب فـاطـمـه عـلیـهـاالسـّلام را بـرداشـت وبـه آب کـوثـر غـُسـل یـا شست و شوداد ودوجامه سفیدى بیرون آورد که از شیر سفیدتر واز مُشْک وعَنْبَر خـوشـبـوى تـر بود وفاطمه علیهاالسّلام را در یک جامه از آن پیجید وجامه دیگر را مقنعه اوگردانید پس اورا به سخن درآورد، فاطمه گفت :
اَشـْهـَدُ اَنْ لااِلهِ اِلا اللّهُ وَاَنَّ اَبـی رَسـُولُ اللّهِ سـَیِّدُ الاَنـْبـیـاءِ وَاَنَّ بَعْل ی سَیِّدُ الاَوْصِیاءِ وَوُلْدی سادَةُ الاَسْباطِ.
یـعـنـى گـواهـى مـى دهـم بـه یـگـانـگـى خـدا وبـه آنـکـه پـدرم رسـول خـدا سـیـد پـیـغـمبران است وشوهرم سید اوصیاء پیغمبران است وفرزندانم سادات فرزندزاده هاى پیغمبران است .
پـس بـر هـر یک از آن زنان سلام کرد وهر یک را به نام ایشان خواند، پس آن زنان شادى کـردنـد وحـوریان بهشت پخندان شدند ویکدیگر را بشارت دادند به ولادت آن سیّده زنان عـالمـیـان . ودر آسـمـان نور روشنى هویدا شد که پیشتر چنان نورى مشاهده نکرده بودند، پـس آن زنـان مـقدّسه با خدیجه خطاب کردند وگفتند: بگیر این دختر را که طاهره ومطهّره اسـت پـاکـیـزه وبـا بـرکـت اسـت ، حـق تـعـالى بـرکـت داده او را ونـسـل اورا، پـس خـدیـجـه آن حـضـرت را گـرفـت شـاد وخـوشـحـال وپـسـتان خود را در دهان اوگذاشت ، پس فاطمه علیهاالسّلام در روزى آن قدر نـمـوّ مـى کـرد کـه اطـفـال دیـگـر در مـاهـى نـمـوّ کـنـنـد ودر مـاهـى آن قـدر نموّ مى کرد که اطفال دیگر در سال نموّ کنند.
منبع: منتهی الامال شیخ عباس قمی