بسم الله الرحمن الرحیم
امام صادق علیه السلام می فرماید:
وقتی خدیجه علیها سلام، همسر رسول خدا صل الله علیه و آله شد، زنان او را ترک کردند و نزد او نمی رفتند و به او سلام نمی دادند و نمی گذاشتند زنی نزد او برود. و هنگامی که او فاطمه علیها سلام را باردار شد، از تنهائی به وحشت افتاد و بیتابی و اندوهش مایه نگرانی او شد.... .
اینگونه بود تا زمان وضع حمل فرا رسید. به زنان قریش و بنی هاشم پیغام داد که نزد من بیائید و از من چون زنان دیگر پذیرائی کنید. جواب دادند که تو در تزویج با محمد یتیم فقیر ابیطالب با ما مخالفت کردی بنابراین ما نزد تو نمی آئیم.
خدیجه علیها سلام از این جواب اندوهناک شد. در همین حال بود که چهار زن گندم گون بلند بالا مانند زنان بنی هاشم بر او وارد شدند و خدیجه علیها سلام از آنها ترسید. یکی از آنها گفت:
ای خدیجه! نگران نباش، ما فرستاده پروردگار و خواهران تو هستیم که نزد تو آمده ایم. من ساره ام و این آسیه، دختر مزاحم که رفیق تو در بهشت است، و این مریم، دختر عمران و این کلثوم، خواهر موسی بن عمران علیه السلام است. خدا ما را فرستاده که از تو مانند زنان پذیرائی کنیم.
« یکی سمت راستش نشست و یکی سمت چپش و سومی برابرش و چهارمی پشت سرش. پس فاطمه علیها سلام پاک و پاکیزه متولد شد... .» (صدوق، اماملی/ص 594)
سلسله مباحث فاطمه شناسی 1، ص 43 - 42